​ฮี​บรู.
5.
ฝ่ายมหาปุโรหิตทุกคนที่เลือกมาจากมนุษย์​ได้​​แต่​งตั้งไว้​ให้​สำหรับมนุษย์ในบรรดาการซึ่งเกี่ยวกับพระเจ้า เพื่อท่านจะได้นำเครื่องบรรณาการและเครื่องบูชามาถวายเพราะความบาป 
ท่านนั้​นม​ีใจเมตตากรุณาคนโง่และคนหลงผิดได้ เพราะท่านเองก็​มี​ความอ่อนกำลังอยู่รอบตัวด้วย 
​เหตุ​ฉะนั้นท่านต้องถวายเครื่องบูชาเพราะความบาปเพื่อคนทั้งปวงฉันใด ท่านจึงต้องถวายเพื่อตัวเองด้วยฉันนั้น 
และไม่​มี​​ผู้​ใดตั้งตนเองสำหรับเกียรติ​นี้​​ได้​ ​เว้นแต่​พระเจ้าทรงเรียกเหมือนอย่างทรงเรียกอาโรน 
​ในทำนองเดียวกัน​ พระคริสต์​ก็​​ไม่ได้​ทรงยกย่องพระองค์เองขึ้นเป็นมหาปุโรหิต ​แต่​เป็นโดยพระเจ้า ​ผู้​​ได้​ตรัสกับพระองค์​ว่า​ ‘ท่านเป็นบุตรของเรา ​วันนี้​เราได้​ให้​กำเนิดแก่ท่านแล้ว’ 
เหมือนพระองค์​ได้​ตรัสอีกแห่งหนึ่งว่า ‘ท่านเป็นปุโรหิตเป็นนิตย์ตามอย่างของเมลคีเซเดค’ 
ฝ่ายพระเยซู ขณะเมื่อพระองค์​ดำรงอยู่​ในเนื้อหนังนั้น ​พระองค์​​ได้​ถวายคำอธิษฐาน และทูลวิงวอนด้วยทรงกันแสงมากมายและน้ำพระเนตรไหล ต่อพระเจ้าผู้ทรงสามารถช่วยพระองค์​ให้​พ้นจากความตายได้ และพระเจ้าได้ทรงสดับเพราะพระองค์นั้นได้​ยำเกรง​ 
​ถึงแม้​ว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตร ​พระองค์​​ก็​ทรงเรียนรู้​ที่​จะนอบน้อมยอมเชื่อฟัง โดยความทุกข์ลำบากที่​พระองค์​​ได้​ทรงทนเอา 
และเมื่อทรงถูกทำให้เพียบพร้อมทุกประการแล้ว ​พระองค์​​ก็​เลยทรงเป็นผู้จัดความรอดนิรันดร์สำหรับคนทั้งปวงที่เชื่อฟังพระองค์ 
โดยพระเจ้าได้ทรงตั้งพระองค์​ให้​เป็นมหาปุโรหิตตามอย่างของเมลคีเซเดค 
เรื่องเกี่ยวกับพระองค์นั้​นม​ีมากและยากที่จะอธิบายให้​เข​้าใจได้ เพราะว่าท่านทั้งหลายกลายเป็นคนหู​ตึ​งเสียแล้ว 
​ถึงแม้​ว่าขณะนี้ท่านทั้งหลายควรจะเป็​นคร​ู​ได้​​แล้ว​ ​แต่​ท่านก็ต้องให้คนอื่นสอนท่านอีกในเรื่องหลักเบื้องต้นแห่งพระวจนะของพระเจ้า และท่านทั้งหลายกลายเป็นคนที่ยังต้องกินน้ำนม ​ไม่ใช่​อาหารแข็ง 
เพราะว่าทุกคนที่ยั​งก​ินน้ำนมนั้​นก​็ยังไม่ชำนาญในพระวจนะแห่งความชอบธรรม เพราะเขายังเป็นทารกอยู่ 
​แต่​อาหารแข็งนั้นเป็นอาหารสำหรับผู้​ใหญ่​ คือผู้​ที่​เคยฝึ​กห​ัดความคิดของเขาจนสังเกตได้ว่าไหนดีไหนชั่ว