Zebur.
26.
Dawut yazghan küy: — Men üchün höküm chiqarghaysen, i Perwerdigar; Chünki men öz durusluqumda turup mangdim; Men Perwerdigargha tayinip kelgenmen; Men téyilip ketmeymen.   
Méni sinap baqqaysen, i Perwerdigar, méni tekshürüp baqqin; Wijdanimni, qelbimni tawlighaysen; 
Chünki özgermes muhebbitingni köz aldimda tutqanmen; Men heqiqitingni özümge yétekchi qilip mangdimmen. 
Men yalghanchilar bilen hemdastixan olturmidim; Saxtipezlerge hemrah bolushqa kirmeymen. 
Yamanliq qilghuchilar jamaitidin yirginimen; Reziller bilenmu olturmaymen. 
Qollirimni gunahsizliqta yuyimen; Shunda, qurban’gahingni aylinip yüreleymen. 
We hem teshekkürlerni anglitimen; Barliq karametliringni jakarlaymen. 
I Perwerdigar, makaning bolghan öyni, Shan-sheriping turghan jayni söyüp keldim; 
Jénimni gunahkarlar bilen, Hayatimni qanxorlar bilen bille élip ketmigeysen; 
Ularning qolida suyiqestler bardur, Ong qoli parilerge toldi. 
Men bolsam, durusluqumda méngip yüriwérimen; Méni hörlükke chiqirip qutquzghaysen, Manga méhir-shepqet körsetkeysen. 
Putum bolsa tüptüz jayda turidu; Jamaetler arisida turup Perwerdigargha teshekkür-medhiyiler qayturimen.