Zǝbur.
111.
Ⱨǝmdusana! Kɵngli duruslarning mǝxripidǝ, Ⱨǝm jamaǝttǝ turup, Pǝrwǝrdigarƣa pütün ⱪǝlbim bilǝn tǝxǝkkür eytimǝn. 
Pǝrwǝrdigarning yasiƣanliri uluƣdur; Bulardin hursǝn bolƣanlar izdinip ularni sürüxtürmǝktǝ. 
Uning ǝjri xǝrǝp wǝ ⱨǝywǝttur, Uning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪi mǝnggügǝ turidu. 
U Ɵz mɵjizilirini yad ǝtküzidu; Pǝrwǝrdigar muⱨǝbbǝtlik ⱨǝm rǝⱨimdilliktur. 
U Ɵzidin ǝyminidiƣanlarni ax bilǝn tǝminlǝydu; Ɵz ǝⱨdisini ⱨǝmixǝ yad etidu. 
U ǝmǝlliridiki ⱪudritini Ɵz hǝlⱪigǝ kɵrsitip, Baxⱪa ǝllǝrning miras-zeminini ularƣa tǝⱪdim ⱪildi. 
Uning ⱪoli ⱪilƣanliri ⱨǝⱪiⱪǝt-sadaⱪǝt wǝ adilliⱪtur; Uning barliⱪ kɵrsǝtmiliri ixǝnqliktur. 
Bular ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ inawǝtliktur; Ⱨǝⱪiⱪǝttǝ ⱨǝm durusluⱪta qiⱪirilƣandur. 
U Ɵz hǝlⱪigǝ nijatliⱪ ǝwǝtti; Ɵz ǝⱨdisini ǝmr ⱪilip mǝnggügǝ bekitti; Muⱪǝddǝs ⱨǝm sürlüktur Uning nami. 
Pǝrwǝrdigardin ⱪorⱪux danaliⱪning baxlinixidur; Uning ⱨɵkümlirini tutⱪanlarning ⱨǝmmisi yorutulƣan adǝmlǝrdur; Uning mǝdⱨiyisi mǝnggü turidu.